Η ταύτιση είναι σκλαβιά.

<< Ταύτιση σημαίνει να ενωθείς με κάτι τόσο απόλυτα , ώστε να λιώσεις μέσα του και να πάψεις πλέον να υπάρχεις αυτοτελώς .

Ένας άνθρωπος μπορεί να ταυτίσει τον εαυτό του

Με μια ιδέα , ένα δυσάρεστο συναίσθημα ,

ή  και με κάποιο πρόσωπο , παύοντας έτσι να υπάρχει πλέον ως προσωπικότητα – ως ακέραια ύπαρξη , και να γίνει μέρος κάποιας άλλης οντότητας *.

Να θυμάσαι ! καταλήγεις να γίνεσαι αυτό με το οποίο ταυτίζεσαι .

Αν διαπιστώνεις ότι βρίσκεσαι σε μια κατάσταση περιορισμών , φτώχειας ή αποτυχίας τότε ασυνείδητα και μυστικά λατρεύεις και ταυτίζεσαι με αυτές τις καταστάσεις .

Όταν σου γεννώνται αισθήματα απόγνωσης και θλίψης μην απελπίζεσαι – μείνε σταθερός – παρατήρησε τα χωρίς να ταυτίζεσαι μαζί τους , - πάρε βαθιές ανάσες – επίμεινε στην αυτομεταμορφωση σου , και θα μπορέσεις να εισχωρήσεις στην αιωνιότητα .>>

[Στην αυτοπαρατήρηση……]

<<Μπορείς να παρακολουθήσεις μόνο το τι δεν είσαι.

Κοίταξε μέσα σου ….
μπορείς να δεις μόνο αυτό που δεν είσαι….

αυτό που είσαι μπορείς μόνο να το βιώσεις – τότε απλά << είσαι>>!

Εκείνη τη στιγμή δεν υπάρχει ούτε τόπος , ούτε χρόνος, ούτε ρόλος – τίποτε για να κάνεις …..κανένα μέρος για να πας…..αυτή είναι η αντίληψη του σπόρου του τι είσαι.

Για ένα κλάσμα του δευτερολέπτου δεν είσαι.. κανένας…κι ωστόσο οτιδήποτε σε περιβάλει σου ανήκει!!!

Δεν έχει να κάνει με σκέψεις , η συλλογισμούς , αισθήματα ή εσωτερικούς διαλόγους – για κλάσμα δευτερολέπτου βρίσκεσαι μετέωρος σε μια ανώτερη συναισθηματική κατάσταση – σε ένα άλλο επίπεδο ύπαρξης , όπου δεν υπάρχουν ούτε σκέψεις ούτε συναισθήματα .

Πρόκειται για μια καθαρή ύπαρξη αυτό είναι όλο.!>>

Μικρό αποσπασμα από  βιβλίο του Elio D Anna         ……

[Η τεχνολογία του Dreamer]

Άποψη μου

*Όταν ο συγγραφέας αναφέρετε σε μια άλλη οντότητα δεν αναφέρετε σε μια παράξενη διαβολική και ανεξάρτητη οντότητα …αλλά σε κάποια  οντότητα ψυχολογική που υπάρχει μέσα σε όλους μας και θα μπορούσε να είναι είτε απληστία,  λαιμαργία,  φόβος,  λαγνεία ,  ζήλεια κλπ .

ΤΟ ΒΑΔΙΣΜΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ

Στον άνθρωπο αρέσει  βγαίνει έξω για να περπατήσει στη φύση …..

Να διοργανώνει εκδρομές  στα δάση και στις παραλίες , στα βουνά και στα φαράγγια , αλλά και μέσα στις πόλεις…….

 Παντού υπάρχει χώρος για περπάτημα, αρκεί να θέλουμε να περπατήσουμε.

Όλοι ξέρουμε πως το περπάτημα είναι μια πολύτιμη άσκηση η οποία συνεισφέρει στην καλή υγεία .

Όμως αυτό που δεν είναι ευρύτερα γνωστό είναι πως προσθέτοντας ορισμένα ειδικά στοιχεία , μπορούμε να μετατρέψουμε ένα απλό περίπατο σε έναν περίπατο προσοχής. .[ και επίγνωσης ]

Σε αυτό το άρθρο αναφέρω  ένα  μικρό κομμάτι από το βιβλίο του Victor Sanhiez …..[Οι διδασκαλίες του Δον Κάρλος ]…..

O  V.S. σύμφωνα με τα γραφόμενα του φενετε  ότι έχει βιώσει την άσκηση αυτή  του περπατήματος  για τα καλά , παρέα με ινδιάνους στις ερήμους της Αμερικής.

 Και εμπνευσμένος φυσικά και από τα γραπτά του Καρλος Καστανεντα .

Πιστεύω ότι είναι ένας εξαιρετικός  οδηγός, απαραίτητος,   για τον περιπατητή και πεζοπόρο  ο οποίος  αναζητά και ψάχνει  το κάτι παραπάνω.

…………………………………………………………………………………………..

<< Αν και φαινομενικά , όλοι «’γνωρίζουν « Πώς να περπατούν , το γεγονός είναι ότι οι σύγχρονοι άνθρωποι πρέπει να διδαχθούν πώς να περπατούν σωστά και πώς να έχουν από το περπάτημα αυτό…………..ειδικά αποτελέσματα .

Οι αδιαμφισβήτητοι δάσκαλοι του περπατήματος είναι αυτοί οι οποίοι επί αιώνες περπατούν ακούραστοι πάνω στο πρόσωπο της γης , πάνω στο πρόσωπο του όντος που αγαπούν ….Οι ινδιάνοι !!!

Από αυτούς μπορούμε να διδαχτούμε το σωστό περπάτημα …

Το βάδισμα της προσοχής είναι μια εξαιρετική άσκηση για το σταμάτημα του εσωτερικού διαλόγου [ διανοητική φλυαρία].
Η συχνή πρακτική σίγουρα θα προκαλέσει μια κατάσταση ...σιωπής ! >>

[όσοι περπατούν και αγαπούν αυτή την άσκηση ακόμα και αν δεν το κάνουν σωστά δηλώνουν πάντα την ικανοποίηση τους ή την θετική  αλλαγή που αισθάνονται στο σώμα αλλά  και στην ψυχολογία τους]

Ορισμένα από τα βασικά στοιχεία αυτής της άσκησης  σύμφωνα με τον V.S. είναι τα παρακάτω .

 <<   . Η προσοχή σας να είναι στραμμένη όχι στις σκέψεις…… αλλά στο ίδιο το περπάτημα και στα στοιχεία της προσοχής .

. Να περπατάτε απόλυτα σιωπηλοί . αν παραστεί ανάγκη να μιλήσετε , σταματήστε για μια στιγμή και πείτε όσα  χρειάζεται να πείτε πριν συνεχίσετε .

. Μην προσπαθήσετε να σταματήσετε τις σκέψεις σας με την βία. Απλώς αφήστε τες να κυλήσουν , ακούγοντας τες λες και είναι ένας ακόμη φυσικός ήχος .

. Διατηρείτε έναν σταθερό ρυθμό καθώς περπατάτε , αν και η ταχύτητα δεν έχει σημασία .

. Συγχρονίστε την αναπνοή σας με την ταχύτητα σας.>> 

[ αν και αυτό  ρυθμίζετε σε μεγάλο βαθμό από μόνο του αφού και η λειτουργία της κίνησης του σώματος που αφορά το κινητικό κέντρο   και της αναπνοής που αφορά το ένστικτο κέντρο έχουν σαν έδρα τον ίδιο  τρίτο εγκέφαλο  εδώ !! ] 

<<. Συγκεντρωθείτε στην αναπνοή για να κάνετε ευκολότερη την εστίαση της προσοχής σας επάνω της .

. Διατηρήστε σταθερά την προσοχή σας στο γύρω χώρο και στα συναισθήματα που σας προκαλεί αλλά αγνοείστε της σκέψης που σας έρχονται σχετικά με αυτά.

. Δώστε προσοχή στο πως νιώθει το σώμα σας , ειδικά στο υπογάστριο .

[ περιοχή του ομφαλού ,  είναι σημαντικό σημείο εισόδου ενεργειών και αποθήκευσης αυτών κοντά στο  ταν ντιεν για όσους ασχολούνται με ται τσι , τσι κονγ ] 

Επίσης τα ίδια αποτελέσματα μπορεί να έχει κάποιος όταν εστιάζει την προσοχή του στην περιοχή της καρδιάς προσωπικά προτιμώ να εστιάζω την προσοχή μου στην καρδιά,  αλλά αυτό είναι η δική μου άποψη.
 Προτιμητέο είναι αυτό που ταιριάζει στον κάθε ένα καλύτερα .

. Εστιάστε την προσοχή σας στους  ήχους.

[ Η εστίαση της προσοχής στους ήχους είναι αρχικά  μόνο,  λίγο δύσκολο η λίγο παράξενο  αφού μεγαλώσαμε μαθαίνοντας να εστιάζουμε περισσότερο σε αυτά που βλέπουμε

  αλλά  καταλήγει ……πολύ πολύ  ενδιαφέρουσα εμπειρία .  ]

Μην κρατάτε τίποτα στα χέρια – για να μεταφέρετε κάτι χρησιμοποιείτε σακίδιο πλάτης .

Παρατείνετε την άσκηση μέχρι να φτάσετε σε μια κατάσταση ξεχωριστής προσοχής .

Όταν την επιτύχετε , μπορείτε να την συνεχίσετε επ αοριστον .>>

[Η διατήρηση της προσοχής πάνω σε όλα τα στοιχεία που αναφέρονται  ταυτόχρονα ακούγεται ίσως  δύσκολο στο νου μας  η αλήθεια είναι ότι   χρειάζεται μια περίοδο εξάσκησης η οποία όμως είναι ευχάριστη . ]

Γεγονός είναι ότι  όλα αυτά τα στοιχεία καταλήγουν να είναι ...ΕΝΑ.... στην πορεία

Και κατά την διάρκεια …..προκαλούνται πολλές αλλαγμένες καταστάσεις της συνείδησης  με διαφορετικά επίπεδα [ αυξημένη αντίληψη, επίγνωση, συνειδητοτητα ]….και όσο ποιο προσεκτικό και παρατεταμένο είναι το περπάτημα , τόσο πιο έντονο θα είναι το αποτέλεσμα της οξυμένης αντίληψης . 

 κάνοντας το μια φορά θα μπορείτε να το κάνετε μετά….. όποτε θέλετε.

Και όπως λεει ο V.S. ………… τότε θα ξέρετε πώς να περπατάτε .

<<Η συχνή επανάληψη έχει άμεση επίδραση στα αποτελέσματα που επιτυγχάνονται .

Όλα αυτά σας επιτρέπουν να πετύχετε καταστάσεις ασυνήθιστης αντίληψης και ευαισθησίας μέσα στις οποίες η δυνατότητα της σιωπηρής γνώσης γίνεται εφικτή .>>

<< Το περπάτημα σε ινδιάνικη φάλαγγα  μοιάζει με την προηγούμενη άσκηση  με τη διαφορά πως γίνεται από πολλά άτομα ταυτόχρονα .

Επιτρέπει το μοίρασμα πολλών μαγικών στιγμών με άλλους, και κάνει δυνατή τη συνένωση των ενεργειών και της προσοχής όσων συμμετέχουν , ξεπερνώντας το απλό άθροισμα των μερών τους .

Η ινδιάνικη φάλαγγα αποτελείτε από τα εξής στοιχεία…

.  Πρέπει να υπάρχει ένας οδηγός ο οποίος μπορεί να αναλάβει την ευθύνη για την καθοδήγηση της ομάδας στο πιο κατάλληλο μονοπάτι , σύμφωνα με τις συνθήκες .

. Περπάτημα εφ ενός ζυγού . αυτό έχει μεγάλη σημασία . ο κάθε συμμετέχων θα πρέπει να παραμένει πίσω από τον μπροστινό του όλη την ώρα .

. διατηρείτε μια σταθερή απόσταση ανάμεσα στους συμμετέχοντες , μια απόσταση περίπου όσο αυτή ενός τεντωμένου μπράτσου . η απόσταση αυτή θα πρέπει να διατηρείτε κάθε στιγμή , ανεξάρτητα από τις αλλαγές του εδάφους .

Έχετε την προσοχή σας στραμμένη προς το έδαφος πάνω στο βήμα το οποίο κάνετε……χωρίς να κοιτάτε μπροστά ή στο πλάι * , [όσο υπάρχει κάποιος υπεύθυνος οδηγός μπροστά δεν  υπάρχει κάποιος λόγος ανησυχίας ] 

στην πραγματικότητα , η όραση έχει δευτερεύουσα σημασία σε αυτή την άσκηση. Έχει σημασία να αντιλαμβάνεστε το γεγονός με ολόκληρο το σώμα σας.

.Δημιουργήστε κάποιο είδος ρυθμού- συγχρονισμένο  με τον βηματισμό ή την αναπνοή.

.Αποφύγετε να σκέφτεστε την άφιξη , όπως και να κοιτάτε μπροστά για να δείτε πόσο δρόμο έχετε ακόμα .

Για αυτήν την άσκηση απαιτούνται το ελάχιστο δυο άνθρωποι.

Ένα από τα στοιχεία κλειδιά σε αυτήν την άσκηση είναι η διατήρηση ενός αισθήματος ενότητας που επιτρέπει τη σύνδεση της προσοχής  και της ενέργειας όλων των συμμετεχόντων .

Αυτή η ενότητα επιτυγχάνεται με δυο τρόπους …..

Πρέπει να διατηρείται συνεχώς η ίδια απόσταση από τον μπροστινό μας , και πρέπει να υπάρχει ένας σταθερός ρυθμός για όλους τους συμμετέχοντες. 

     Αν κάποιος δεν μπορεί να διατηρήσει την απόσταση , είναι αφηρημένος  ή χάνει τον ρυθμό, η αλυσίδα σπάζει και οι  υπόλοιποι της ομάδας δεν μπορούν να αποκομίσουν τα οφέλη του ΟΜΑΔΙΚΟΥ περπατήματος .>>

<<Η δυτική στάση συνήθως θεωρεί πως οποιοδήποτε ταξίδι αποτελείτε από δυο κύρια σημεία ,

 την εκκίνηση και την άφιξη .

Έτσι σε οποιοδήποτε ταξίδι , είτε αυτό γίνετε με τα πόδια είτε με κάποιο όχημα , αυτό που μας περιμένει στο δρόμο έχει μικρή μόνο σημασία .

Ο κύριος σκοπός [ του σύγχρονου τρόπου αντίληψης ] είναι να φτάσει κανείς στον προορισμό του , και μάλιστα όσο το δυνατόν πιο γρήγορα .

Το περπάτημα  δηλαδή εξυπηρετεί μόνο ως μέσο για την άφιξη , άρα η στάση η οποία κυριαρχεί μέσα μας είναι εκείνη της ανυπομονησίας μέχρις να φτάσουμε ή το αντίθετο , της αγωνίας για αυτό που αφήνουμε πίσω μας .

Είναι γεγονός πως οι σύγχρονοι δυτικοί έχουν πολύ σοβαρό πρόβλημα να τοποθετήσουν τους εαυτούς τους εκεί που βρίσκεται η πραγματικότητα …στο εδώ και στο τώρα .

Συνήθως , όταν περπατάμε έχουμε την τάση να σκεφτόμαστε αυτό που αφήσαμε πίσω μας [ παρελθόν] ή να φανταζόμαστε αυτό που μας περιμένει [ μέλλον] , αλλά είναι δύσκολο να τοποθετηθούμε μέσα στην πραγματικότητα [το παρόν].

Οι γηγενής λαοί  [ ινδιάνοι ιθαγενείς  κλπ ] από την άλλη μεριά , μετά από αιώνες περπατήματος , γνωρίζουν πως το βάδισμα δεν εξυπηρετεί μόνο στη μεταφορά μας από το ένα σημείο στο άλλο , αλλά είναι και ο τρόπος με τον οποίο κάποιος μπορεί να νιώσει το εδώ και τώρα .  

Γνωρίζουν πως είναι όχι απλά δυνατόν , αλλά και ευεργετικό να περπατά κανείς για χάρη του περπατήματος και μόνο, για χάρη της καθαρής απόλαυσης της κίνησης .

Όταν οι ινδιάνοι πηγαίνουν κάπου , ξέρουν πως το περπάτημα , σύντομο ή μακρύ , αποτελείτε από ένα βήμα κάθε φορά .

Εντοπίζουν τον εαυτό τους στο παρόν και δεν ανησυχούν για το μέλλον , εκτός και αν πρέπει να σχεδιάσουν κάποια …στρατηγική.

[ Τα οφέλη από αυτή την άσκηση του βαδίσματος σε συνδυασμό με την  εξάσκηση  της προσοχής  στο εδώ και τώρα είναι πολλά .]

Αν διακρίνουμε τα πράγματα όπως πράγματι είναι , είτε αυτά είναι άνθρωποι , καταστάσεις , γεγονότα,  ή οι ίδιοι οι εαυτοί μας ,

θα βρισκόμαστε σε πλεονεκτικότερη θέση από κάποιον ο οποίος αντικαθιστά την πραγματικότητα  με σκέψεις [και φαντασίες] .>>

…………………………………………..

Όταν ενεργούμε  σύμφωνα με την πραγματικότητα ,
 απολαμβάνουμε 

 το να ζούμε από στιγμή σε στιγμή αποκομίζοντας αληθινή γνώση  και εμπειρία .

<< Δεν υπάρχουν μονοπάτια …τα μονοπάτια φτιάχνονται με το περπάτημα>> 

                                                                                                                                                                    [Avorigine]


* ……. Tο να έχει κάποιος στραμμένη την προσοχή του στο έδαφος και να μην κοιτάζει στο πλάι κλπ ακούγετε ίσως περίεργο ,     αφορά όμως την συγκεκριμένη άσκηση έτσι όπως την πειραματίστηκε ο V.S.

Όταν επιτευχθεί μια διαφορετική κατάσταση συνείδησης ..μόνο τότε καταλαβαίνουμε και την σημασία της .

Ο κάθε ένας πάντα μπορεί να πειραματίζεται όπως θέλει και να κάνει τις δικές του επιλογές πάνω στην άσκηση .    

atheatos.blogspot.gr